In 2014 vieren Filip Dewijnants en Christel Steenwegen het twintigjarig jubileum van Fidalgo, hun Tiense restaurant. Het koppel zag hun jarenlange inzet beloond met een topscore van 16 op 20 in de Gault & Millau gids. Hoog tijd voor een bezoekje, dus.
Fidalgo is gelegen te Bost, een deelgemeente net buiten het centrum van Tienen. Het restaurant bevindt zich nog binnen de Tiense ring en is zodoende makkelijk bereikbaar vanuit het centrum van de suikerstad en de ambachtelijke zones. De ligging, een interessante lunchformule, het prachtige (recent vernieuwde) terras en voldoende parking voor de deur vormen alvast een aantrekkelijke combinatie voor zakelijk cliënteel. Zelf kozen we voor een romantisch uitje op een zaterdagavond.
We werden hartelijk ontvangen door de maître van dienst en gastvrouw Christel die ons de rest van de avond zouden voorzien van een onberispelijke service. Het restaurant is ruim bemeten met grote tafels, gedimd licht en comfortabele stoelen. Het interieur is landelijk, wat perfect past bij het gebouw. Alles is verzorgd en er is gelet op de details. Er heerste een intieme sfeer. Ideaal voor een tête-à-tête, maar we zagen ook families en bevriende koppels genieten van een avondje uit.
Nog maar net gezeten kregen we een menu met daarbij een glaasje Champagne Infini aangeboden. Blijkbaar wordt dat ook aan het Belgische Hof geschonken en als het goed genoeg is voor Philippe en Mathilde dan is het dat ook voor ons.
Chef Dewijnants hanteert een menuformule waarbij je zelf een aantal gangen kiest, van vier tot acht. Er is op weekdagen een driegangen lunch formule die ook all-in kan genomen worden en alle gerechten zijn eveneens à la carte beschikbaar. Het viel op dat alle formules bijzonder schappelijk geprijsd waren. We lieten ons verleiden tot vijf gangen met passende wijnen.
Bij het aperitief en het snuisteren in de kaart werden we uiteraard al voorzien van een aantal hapjes die een blik zouden werpen op de stijl van de chef. Kijkt u even mee:
Praline van ganzenlever.
Hoorntje met een mousse van gerookte paling
Carpaccio van bosduif.
Bij de laatste foto vergat ik te noteren wat het was en er was ook nog een uitstekende bisque, waarvan ik dan weer geen foto heb.
Het was meteen duidelijk dat Filip een echte product gedreven keuken hanteert, zonder al te veel liflafjes. Hier telt voornamelijk een hoofdingrediënt van onberispelijke kwaliteit en de garnituur wordt een beetje naar de achtergrond verwezen. Het menu heet dan ook niet voor niets “Pure”. We zagen geen ingewikkelde presentaties met uiteenlopende smaken, maar wel een strakke focus op de hoofdrolspeler. Mij kon het alvast bekoren.
De eerste gang van de avond was een bordje met perfect gegaarde, in-je-mond-smeltende Sint-Jacobsnoten. Ze werden bijgestaan door krokante garnituur van wortel en knollen en een lekker sausje. De gepairde wijn was een Sauvignon Félines van 2012 uit de Languedoc. Het zilte van de wijn ondersteunde het gerecht uitstekend. Ook los van het bord stond deze toegankelijke wijn trouwens zijn mannetje.
De prima kwaliteit van de wijnen zou trouwens de ganse avond een constante zijn. Telkens lekker op zichzelf en ook mooi in harmonie met het geserveerde gerecht. Extra punten hiervoor, want de laatste tijd vind ik dat nogal wat restaurants hier een beetje de bal mis slaan.
De volgende wijn was een Château de Nages 2012, Costières de Nîmes. Bij deze zurige witte van Grenache en Rousanne kregen we een fantastisch lekker stukje gerookte heilbot met een tapenade van ansjovis. Zalig in al zijn eenvoud. Het was voor mij de topper van de avond.
Het eerste vleesgerechtje was een stukje duif met een puree van pompoen en gemarineerde ui. Ik was wat minder wild van deze gang, omdat het duifje, hoewel nog rosé, toch iets te lang gebakken was naar mijn meug. De wijn, een Saint-Emillion Grand Cru 2010 (Merlot, Cabernet Franc, Cabernet Sauvignon) deed het prima.
De hoofdschotel van de avond was een uitmuntend stukje hert met knolselder, groentjes en een jus van eekhoorntjesbrood. Hier koos de chef om wat meer garnituur te voorzien, wat niet écht nodig was. De wederom uitstekende wijn betrof een Haut-Blanville Peyrals uit 2009, bestaande uit Syrah, Grenache en Carignan.
We lieten de zoetigheid voor wat ze was omdat we hadden gehoord dat de chef een prachtige Stilton serveerde. De kwaliteit van de kaas was prachtig, maar het was ietsje teveel als nagerecht. De Stilton werd wel mooi gebracht met krokantjes, crumble, okkernoot, een zoete touch en frisse blaadjes groen. Extra punten voor het glaasje dessertwijn: een Chât Manos Cadillac 2010. Een zoete, doch niet plakkerige, wijn uit Bordeaux. Het is niet al Sauternes dat er de klok slaagt.
Restaurant Fidalgo liet ons besluiten met een blik op de uitgebreide theekaart, waaruit ik een zeer lekkere variant koos. Welke kan ik u niet meer vertellen, vermits de schitterende wijnselectie van die avond zijn stempel heeft gedrukt op mijn geheugen. Bij de thee kwamen nog twee zoete mini dessertjes waaronder bovenstaand bord met onder andere zeer lekker mango ijs.
Voor dit menu betaal je € 60,- zonder wijn. Als je de pairing erbij kiest kost het je € 25,- meer. Dit is een uitstekende prijs-kwaliteitsverhouding, zeker voor de geleverde kwaliteit van zowel producten als wijnen.
Wat onthouden we van restaurant Fidalgo?
In een gezellig kader kweet sympathieke gastvrouw Christel zich met veel schwung van haar rol, zorgde ervoor dat de glazen gevuld bleven en dat de borden van chef Dewijnants in perfecte staat op de tafel verschenen. In die borden speelde telkens één ingrediënt de absolute hoofdrol, weliswaar een ingrediënt van topkwaliteit. Het bleef simpel, maar simpel is niet eenvoudig. De geserveerde wijnen waren meer dan behoorlijk en de prijs-kwaliteitsverhouding was top. Een echte Tiense topper, met andere woorden.
Fidalgo – Filip Dewijnants Outgaardenstraat 23, 3300 Tienen +32 475 61 21 55 www.fidalgo.be