Het staat toch altijd feestelijk én huiselijk, zo’n gebraden kip. En hoewel zo eentje van de markt ook niet slecht is, zijn die toch vooral een welgemikte aanslag op je bloedvaten. Zelf een kwaliteitskippetje prepareren in de oven is bijna even makkelijk als tegen de zwetende kiekenboer op de markt schreeuwen wat voor stukken je wilt. En daarenboven vond ik deze minstens even lekker. De truuk is natuurlijk om echt een goede kwaliteit van kip te kopen.
Voor 4, klaar in 2 uur :
- 1 bio kip van goede kwaliteit (ongeveer 2kg)
- 2 kg aardappelen
- 1 dikke bio citroen
- 1 bol look, de tenen losgemaakt
- een hand verse tijm
- een hand rozemarijn takjes, de blaadjes afgeritst
- 8 sneetjes bacon
Verwarm de oven op 190° C en breng een grote kom gezouten water aan de kook voor de aardappelen.
Wrijf de kip langs binnen en buiten in met goed wat zout en peper. Leg opzij.
Schil de aardappelen en snijdt ze in stukken ter grootte van een ping pong balletje. Doe ze samen met de citroen en de look in het kokende water en kook 12 minuten.
Giet af en laat even uitdampen. Verwijder de look en de citroen, maar gooi niet weg. Hussel de aardappelen goed door elkaar, waardoor ze krokanter zullen worden tijdens het bakken.
Prik de hete citroen een keer of 10 in met een mes.
Wrijf de kip helemaal in met olijfolie. Prop de tenen look, de citroen en de tijm in de kip, leg ze in de braadslede en zet ongeveer 45 minuten in oven.
Haal de kip uit de oven en leg ze op een bord. Hussel de aardappelen met de rozemarijnnaaldjes in de braadslede door elkaar, zodat ze bedekt worden met een laagje lekker kippenvet.
Maak wat plaats in het midden van de braadslede en leg de kip er terug in. Leg de plakjes bacon op de borst en zet terug 45 minuten in de oven of tot de kip gaar is. Als de aardappelen goudbruin gebakken zijn mag je ze er ook uit halen. De kip is gaar als het vlees makkelijk van het bot komt en als het sap dat eruit loopt, als je in het vlees prikt, helder is.
Haal de citroen, look en tijm uit de kip. Je kan de look uit de schil halen, pletten en uitsmeren over de kip, maar die draag je dan wel de rest van de dag nog met je mee.
Uit Jamie’s Dinners
