Niet zo lang geleden trokken we met een bonte bende naar het centrum van Mechelen om er te gaan proeven van de keuken van Maarten van Essche. Deze alumnus van Ter Duinen is er eentje om in de gaten te houden en maakte al een naam voor zichzelf met zijn onvolprezen culinaire foodtruck Meteor. Een project waarvoor hij trouwens kan rekenen op de hulp van partner in crime Floris Van Looy, eveneens ex- Ter Duinen. De food truck kreeg rust gegund tot 16 mei, terwijl Maarten zou gaan koken in het tijdelijke restaurant Radar.
Zoals dat hoort op een mooie lentedag in mei werd het aperitief buiten genuttigd, hoewel er geen terras voorzien was. De stoep was echter breed genoeg voor het gezelschap en een enkel tafeltje volstond om wat brood met huisgemaakte rillettes op te zetten. Iedereen nam naar believen en de glaasjes bleven vol, hoewel er toch van gedronken werd. Da’s altijd leuk. Lekker trouwens, die Pierre Frick Crémant d’Alsace Brut 2011 zonder toegevoegde sulfieten.
Om het eerste voorgerecht te nuttigen werden we vriendelijk verzocht om met de ganse meute naar binnen te verhuizen. Daar kwamen we terecht in een aangenaam pand, waar voordien restaurant Schampaert gevestigd was. Lang en smal met een kleine keuken, dat wel, maar we geraakten er allemaal in. Aan een grote lange tafel die trouwens door de Radar mannen eigenhandig mee gefabriceerd werd. Met een achtergrond in interieurdesign is van Essche natuurlijk niet vies van zulke zaken.
Het voorgerecht in kwestie was een stukje makreel met gebrande venkel. Lekker.
Ondertussen kwam de wijn van alle kanten. Het gezelschap, waaronder chefs, sommeliers en ander natural wine gespuis had zich eens goed laten gaan en was thuis de wijnkelder ingedoken op zoek naar de betere flessen. Ook Radar was voorzien van een mooie wijnkaart en die moest natuurlijk eveneens geproefd worden. Het grootste deel van de avond zat ik met minimum twee glazen wijn voor m’n snufferd, soms wel met drie en vaak ook met wat bier. Dat moet kunnen en ‘t moet gezegd dat het kleine glaasjes waren. Dat ik de constante aanvoer van drank niet uitvoerig kon noteren en vervolgens hier repliceren mag wel niet verbazen.
Tussen de vele wijnen door viel er wel nog iets te eten, waaronder bovenstaand bordje met kardoen, lardo, melkdistel en rogge. Daar was ik nu niet meteen wild van. Vooral de rogge en zeker de melkdistel waren niet naar mijn meug.
Het onderstaande gerecht met gebakken sla en zijn jus , kokkels en tuinkruiden ging wat meer mijn richting uit.
“Meer wijn?” De kans was klein dat ik in mijn leven nog zo’n grote selectie natuurwijnen zou kunnen sampelen op eenzelfde avond, dus daar ging ik niet nee tegen zeggen. Passeerden onder andere de revue: ”Le Mont” Alexandre Jouveaux, “Cuvée de Ranke” Brouwerij Ranke, “Ratapoil” Savagnin, “Peridote” Joël Courtault, “Nuée Bulleuse” Sébastien Dervieux, “Ca Va Gamin” Jean-Marc Brignot, “Noct ‘en Bulles” La Combe aux Rêve, “Vigneronne” Cantillon, “Arbois Ploussard” Hughes Beguet, “Notte di Luna” Ca de Noci, “Mer & Coquillages” Julien Meyer en nog veel meer.
Eten was er ook nog. Bijvoorbeeld deze heerlijke, perfect gare, gebakken asperges met dragon en karnemelk. Prachtig in al zijn eenvoud.
Of wat gedacht van deze combinatie van twee lievelingsproducten van ondergetekende: (barigoule) artisjok met Secreto Iberico? Commentaar overbodig.
Het hoofdgerecht was bovenstaand bord, maar ik moet u schuldig blijven wat het precies was. Een lekker vleesje met rucola en gebrande ui, dat zeker.
De klepper van de avond moest toen immers nog komen, meer bepaald Clabitou (geitenkaas) met opgelegde rabarber en geitenyoghurt. Wàt was dat voor een smaakkanon, zeg?! Die gaat meteen op mijn te-kloppen-desserts-lijst van 2014. Aan de uitdagers: dat gaat een harde noot om kraken worden. Magnifiek.
Erna volgde nog een kommetje met chocolade en bloedappelsien, maar de kaas zinderde nog te hard na. Zo hard dat ik een foto vergat te nemen.
Afsluiten deden we met, u raadt het nooit, nog wat wijn.
Radar was geopend tot en met 16 mei 2014. Laat ons echter hopen dat het daar niet bij blijft; deze topervaring verdient zeker een vervolg. Tot dan kan u de capriolen van Maarten van Essche en zijn gevolg proeven via diens cateringbedrijf en de Meteor foodtruck. Doén!