Soms heb je van die dagen dat je werkelijk geen bal zin hebt om nog een warme maaltijd in elkaar te boksen. En soms heb je wel zin, maar zo’n honger dat je er van pure waanzin niet meer aan kunt beginnen. Elke minuut is er dan een teveel. Vorige dinsdag was het van dat.
En zo’n toestanden heb ik natuurlijk nooit voorzien in mijn weekmenu, dus dan moet er snel en kordaat gehandeld worden. Het grote frituurspook loert immers om de hoek op zo’n dagen en hoewel ik dat best kan smaken probeer ik de bezoekjes aan de friturist tot een absoluut minimum te beperken.
Het toeval wilde nu dat ik daags voordien een pakketje aan de voordeur vond en daar zaten buiten wat andere Italiaanse lekkernijen ook een blikje premium ananas in en een pakje “Pizza a Casa” van Elvea. Gecombineerd met de twee zuurdesem pizzabodems, de Meesterlijcke ham en de buffelmozzarella die ik nog had liggen zou dat wel eens een toppertje kunnen worden.
Dit is zo’n simpel recept dat ik niet eens de moeite ga doen om het gestructureerd op te schrijven. Ik moet wel benadrukken dat je toch best de moeite doet om goede ingrediënten in huis te halen. Maar dat heb ik nog wel eens gezegd, dacht ik.
De pizzabodems waren dus zuurdesem gebaseerde exemplaren die ik eens meebracht uit de Bio-Planet. Die blijven maanden goed, dus dat ga ik vanaf nu steeds in de kast leggen, samen met de tomatenbasis van Elvea en de ananas. Die ananas was een blikje “Gold” van Dole, in eigen nat. Lekker.
Ik verdeelde de pizzasaus over de twee bodems, sneed de plakjes ananas in stukjes en gooide die er nonchalant over. Vervolgens kreeg elke pizza twee plakken Meesterlijcke ham, ook in stukjes en een bolletje buffelmozzarella in plakjes. 8 à 10 minuten in de hete lucht oven op 200° C en dan was hij klaar.
En zeg nu zelf: dat ziet er toch veel beter uit dan zo’n verlebberd exemplaar uit de diepvries? En reken maar dat hij evengoed smaakte als hij eruit zag!