Bistro Nano, Hasselt

Bistro Nano, Hasselt

bistro nano hasselt

Als je op een zaterdag beslist om uit eten te gaan is het geen evidentie om nog ergens een tafeltje te versieren. Met mijn Bistronomie-gids in de hand belde ik naar de Hasseltse Bistro Nano en daar scoorde ik nog een plek. Dit jonge restaurant bevond zich al een hele tijd op mijn radar en ik was bijgevolg best in de wolken dat er nog plaats was. Je kan je afvragen of dat wel een goed teken is, dat men op een zaterdagnamiddag je onmiddellijk een tafel kan bieden voor ‘s avonds, maar later  zou blijken dat de zaak goed vol zou zitten.

Bistro Nano is het project van twee mensen: sommelier Peter Merken en chef Marijn Carremans. Peter koos eerder al de wijn bij Prêt à Gouter* en het ter ziele gegaane Kasteel van Rullingen, terwijl Marijn onder andere souschef was in de Barrier, te Houthalen. Ze zijn respectievelijk de enige in de zaal en in de keuken. Dat verdient toch wel een pluim, met een vol restaurant én een zaaltje feestvierders beneden. Samen goed voor een dertigtal couverts.

Als je alles zelf doet kan je een leuke kaart voorstellen, met dito prijzen. Dat maakt dit concept natuurlijk zeer aantrekkelijk. Plaats het dan nog eens in een leuk kader, met een nostalgische look waarin veel hout werd verwerkt, en je krijgt iets dat potentieel heeft. Over het interieur wil ik nog kwijt dat ik het erg leuk vond, maar die stoelen… Ik haat echt die Spartaanse stoelen waar je na een uur pijn aan de billen van krijgt. ‘t Ziet er misschien leuk uit, maar comfortabel is het niet. Het is een trend die ik ondertussen verafschuw. Er bestaan zeer mooie, nostalgische stoelen mét padding, of desnoods met een soort kussentje, die volledig binnen dit soort concepten passen.

bistro-nano

Die avond waren we er relatief vroeg bij en konden we onze tafel nog kiezen. Uiteraard ging ondergetekende dan voor die ene tafel met perfect zicht op de open keuken en de chef. Op zich een beleving, want die ging er vrij stevig tegenaan. Niet echt de beste plaats dus om relax te eten, maar wel een leuk schouwspel. Ik zag hem in de weer zijn met zijn gerechten, het zout en de pepermolen (daar kom ik later nog op terug) als een perfect geoliede machine. Leuk om te zien.

We kregen van Peter de aperitiefkaart onder onze snufferd geduwd met een woordje uitleg en het viel ons meteen op wat een uitgebreide, toch niet alledaagse, keuze er was. Ik koos voor het huisaperitief van Taylor’s chip dry witte port met Mediterranean tonic en munt, wat een uitstekende keuze bleek. Ik denk er met veel plezier aan terug: niet te zoet, niet te bitter. Ik vond het helemaal perfect. Mijn eega koos voor iets zoeters: een Kir Royal. Niet meteen mijn meug, maar het was een prachtig gemaakte versie die helemaal niet te zoet was en waar je nog goed de bubbels in herkende. Dat smaakte alvast naar meer.

Bij Nano kan je kiezen voor een driegangen menu à € 35,- met keuze uit de kaart of een vijfgangen carte blanche voor de chef à € 55,- We hadden al gerechten zien passeren en omdat de porties ons ruim leken kozen we voor drie gangen. Aan € 35,- was dit trouwens zeer correct geprijsd. Uiteraard was à la carte ook mogelijk.

Uit de mogelijkheden kozen we beiden voor de gamba’s à la plancha met gegrilde courgettes en basilicum olie. Daarbij kreeg ik van sommelier Peter een Muscadet de Sèvre, maine sur lie, Domaine 4 Routes, uit 2012. Deze witte uit de Loire was zeer lekker solo in het glas en hij paste ook perfect bij het gerecht. Peter serveert trouwens een erg mooie selectie wijntjes per glas. De keuze kan je maken van een krijtbord, maar uiteraard kan je je ook perfect laten begeleiden, zoals ik deed. Dat alles weer aan acceptabele prijzen, variërend tussen € 6,- en  € 8,5

bistro-nano-hasselt

We kregen twee mooie gamba’s, perfect gegaard, die goed op smaak zaten. De stukjes courgette vond ik wat te zout. Een leuke starter.

Het hoofdgerecht kwam relatief snel, maar niet té snel. Aan de overkant was dat een roodbaars met risotto en jus van langoustines die als “lekker” bestempeld werd. Ikzelf ging voor de steak tartaar met pommes pont neuf en kropsalade. In het glas kreeg ik een formidabele Bourgogne van Givry Domaine Tartraux uit 2012. De tartaar was niet slecht, maar hij was veel te sterk gekruid. Te veel peper en nog meer zout. De pommes pont neuf waren prima en de wijn maakte veel goed.

Ik had de ganse avond chef Marijn in de weer gezien met zijn pepermolen en het zout, echter had ik hem geen enkele keer zien proeven. Ik bedacht me dan dat ik dat een beetje raar vond, maar dat deze chef zijn gerechten misschien prima zou kennen. Echter bleken de twee gerechten dus te fel gekruide elementen te bevatten. Marijn leek me in de eerste plaats fan van zout. Ikzelf heb het graag wat “hoger op smaak”, maar dit was teveel.

Als afsluiter koos ik voor een lekker bordje kazen van een gekende Antwerpse affineur. La Gourmande had eerder zin in een duo van witte en donkere chocolademousse en ze vond dat lekker en niet te zwaar. Ik geloof haar, dus doet u dat ook maar.

Plaats voor koffie was er dan niet meer, want de porties waren echt wel voldoende. De rekening was een correcte € 117,- We vertrokken met een goed gevoel huiswaarts.

Bistro Nano is een leuk plekje, pal in het centrum van Hasselt, dat ik zeker zou aanraden. Een schitterende wijnselectie maakt het plaatje compleet.

Bistro Nano
Lombaardstraat 12, 3500 Hasselt
011/91.53.63
www.nanohasselt.be
 

Leave a reply