Mijn laatste passage bij het Leuvense Luzine was weeral bijna vijf jaar geleden. Niet dat ik al die tijd niet meer wilde weerkeren, maar maanden op voorhand een tafel boeken is niet mijn stijl. Hoogstens een paar weken op voorhand is het beste dat ik kan doen. Mede daarom ben ik ook nooit in Oud Sluis geraakt, maar dat terzijde.
Om te gaan dineren in het restaurant van Jeroen Meus en zijn kompanen moet je ruim op tijd een mailtje sturen of je mag het vergeten. Meus is dan ook een dagelijkse gast in veel Vlaamse huishoudens met zijn kookprogramma, wat de populariteit van ‘s mans restaurant natuurlijk een enorme boost gegeven heeft. Het is hem en zijn partners gegund.
Partners inderdaad, want Luzine is meer dan Meus. Hij runt het samen met zijn echtgenote Stephanie en mede-chefs Didier De Roover en Koen Tossyn. En waar bij eerdere bezoeken de kaart nog vakkundig werd uitgelegd door Jeroen zelve is de kans dat we hem vandaag nog aantreffren in Luzine behoorlijk kleiner. Een mens kan niet alles doen, natuurlijk.
Maar niet getreurd: we willen graag eten bij Luzine en niet bij Jeroen Meus, als u begrijpt wat ik bedoel? Dit gastronomisch restaurant krijgt immers een aantrekkelijke vijftien op twintig van Gault & Millau en met al die fijne herinneringen keek ik er erg naar uit om terug te keren. Voor de lunch weliswaar, want zoals ik al zei is hier dineren een lange termijn planning. Een vrijdagse lunch valt daarentegen nog mee: slechts drie weken op voorhand te reserveren. Dat kon nog net.
Het restaurant bevindt zich in de oude Marie Thumas fabriek aan de Leuvense Vaart, te Wilsele. Deze betonnen brok vergane glorie huist naast Luzine ook een wijnhandel, een fitness en god weet wat nog allemaal. Je kan er binnenrijden langs de zijkant van het gebouw, maar dat moet je wel weten. Je rijdt dan ook gewoon een soort doolhof in waar je al snel niet meer weet waar je precies bent. Zo verging het mij alleszins en zodoende zette ik mijn auto snel langs de kant en na begrepen te hebben dat ik op het verkeerde verdiep zat nam ik de trap naar beneden alwaar een grote kandelaar me uitnodigend in de ogen keek. Hier moest ik zijn.
Eenmaal binnen kom je terecht in een andere wereld. Luzine is kitschy chic ingericht met donkere kleuren, gouden lusters en schilderijen met knipoog. De tafels zijn ruim, de zetels comfortabel. Daglicht was er niet te bespeuren tijdens onze lunch. Er zijn wel degelijk ramen, maar die bevinden zich in een tweede gedeelte van het restaurant, wat niet geopend was voor de lunch. Ik heb er al aan een raam gezeten en ik moet spijtig genoeg zeggen dat het uitzicht even mistroostig is als het pand waarin het restaurant gevestigd is.
Ik zette me aan de grote bar en merkte dat er voor de toog nu ook twee tafels stonden, daar waar er vroeger een salon was om rustig het menu te besnuffelen met een lekker drankje. Die acht extra couverts zijn natuurlijk wel volledig te begrijpen als je weet hoeveel reservaties deze zaak te verwerken krijgt. Ik vond desalniettemin wel dat het wat sfeer wegnam.
Aan de bar zaten collega Frank en ik ook niet bepaald slecht en we besloten dan ook om onze aperitief daar te nuttigen. We kozen beide een Sekt Cuvée Henri, Solter, welke mij met al zijn mineraliteit zeer kon bekoren. Hierbij werd een klein arsenaal fingerfood en andere hapjes gebracht. Allemaal op hetzelfde moment, wat achteraf gezien voor wat verwarring zorgde omdat er sommige zaken warm waren en we hadden dat niet meteen door. Beter was misschien om het in twee keer op te dienen of om ons er even op te wijzen dat we de warme zaken best eerst zouden eten.
Zalm gravad lax met appel, selder, kroepoek van algen en lavas bouillon.
Tartaar van Angus beef, pomme pont neuf en mayonaise van mierikswortel.
De mayonaise werd voorgesteld als dragonmayonaise, maar dat was het wel degelijk niet. Het sausje was lekker, maar wat mij betreft wat te sterk en het verdrong zo de smaak van het vlees naar de achtergrond.
Chips van vergeten groeten, huisgemaakte borrelnootjes en gefrituurde steenbolk met citroen pipetjes en verse tartaar.
Na de apero gingen we aan tafel waar we de keuze kregen uit het gastronomisch viergangenmenu “Luzine” (70 €) of de driegangenlunch (€ 45). We kozen voor de lunch en daar namen we ook de twee aangepaste wijnen bij voor € 15. Wijnen die overigens vlot werden bijgeschonken.
De eerste kwam snel: een biologische Cuvée Roucaillat 2010 Domaine Hautes Terres de Comberousse Languedoc, Grenache-Rousanne-Ugni Blanc. Deze lekkere witte werd geserveerd bij een bordje “Smeus”: mousseline met bisque, spinazie, verse grijze garnalen en een perfect gepocheerd eitje. Lekker.
Het tempo bleek strak, want er werd vlot afgeruimd en ik had nog net de kans om van het lekkere zuurdesembrood te proeven vooraleer het hoofdgerecht verscheen: parelhoen met groene kool, schorseneer, ratte aardappel en gevogeltejus. Samen met een rode Malamente, Azienda Agricola Lamoresca 2011, Frapato-Nero d’Avola was dit een leuk gerecht, maar niet echt verrassend. Het voorgerecht kon me meer bekoren.
Het was dan uitzien naar het dessert van patissier Pieter Devolder (Instagram volgtip!) die we in de keuken al prachtige dingen hadden zien klaar zetten. Jammer genoeg bleken die creaties voorbehouden voor het menu Luzine en moesten wij het doen met een bordje rijstepap. Maar dat bleek niet zomaar een rijstpapje; perfect uitgevoerd en geserveerd met speculaas, sinaasappel, tonkabonen en kokos was dit zonder twijfel de beste rijstepap die ik al gegeten heb in mijn leven. Voor mij was dit zonder meer het beste gerecht van de lunch. Top! Ik kijk dan ook reikhalzend uit naar de dessert battle van collega blogger Hot Cuisine de Pierre en Pieter die deze zomer plaats zal vinden. Dat wordt ongetwijfeld een memorabele dag.
Afsluiten doen we met lekkere groene thee en de nog veel lekkere snoepjes.
De rekening was met € 159 niet echt goedkoop en misschien zelfs net wat teveel om echt met een goed gevoel van tafel te gaan. Het Leuvense restaurant doet momenteel een actie met de lunch aan € 35 en dat lijkt me zeker en vast de moeite om eens voor naar de Vlaams-Brabantse hoofdstad te trekken.
Wat onthouden we van restaurant Luzine?
Het was een aangenaam weerzien met het Leuvense restaurant van Jeroen Meus en zijn confraters. Het niveau lag hoog en de prijs had alvast sterallures. Iets wat je hen zeker niet kwalijk kan nemen, vermits het er elke dag vol zit en het is een simpele economische wetmatigheid dat de prijzen stijgen bij schaarste. Bij de lunch kregen we correcte en lekkere gerechten, maar enkel het dessert was memorabel. De wijnen waren mooi, net als de setting. Op een zonnige dag was het echter een bevreemdende ervaring om vanuit de donkere ruimte weer het daglicht in te stappen. Het blijft voor mij een plaats waar ik eerder zou gaan voor het diner.
Luzine
K. Begaultlaan 15, bus 6, 3012 Wilsele
Tel +32 16 89 08 77