New Year’s Take Out : Couvert Couvert

Misschien wat laat om er nog een verslagje over te schrijven, maar onder het motto beter laat dan nooit doe ik het nu tòch :p

La Gourmande en ikzelf halen meestal een gigantisch kaasfestijn in huis op Oudjaar, maar wegens de nakende komst van Le Gourmand Belge 2.0 was er ons iets verteld dat er nogal was kazen niet echt bevorderlijk zijn voor zwangere deernes. Nu lees je over dat onderwerp nogal veel online, maar de regel is echt wel: rauwmelkse kazen zijn te vermijden. En omdat we geen kaasplateau wilden samenstellen met enkel mozzarella, Brie, Hollandse kazen en andere Gorgonzola’s zochten we naar een andere oplossing.

Eens gebruik maken Google leerde me dat restaurants Couvert Couvert* en  Centpourcent* een afhaaldienst organiseerden voor de feestdagen en dus bekeken we dat eens van naderbij. We waren in beide etablissementen al eens te gast en daarop verder gaande lag onze voorkeur wel bij Couvert Couvert. Ook het feit dat Heverlee slechts 20 minuten rijden is en Sint-Katelijne-Waver 50 minuten speelde wel mee in onze beslissing om voor het pakket van de broers Folmer te kiezen. Een kijk op het menu (keuze uit 5-6-7 gangen), een telefoontje en alles was in de chacosse.

Op Oudjaar zakten we af naar het restaurant, waar we even vriendelijk ontvangen werden als op ons diner in april 2010. Na betaling (de rekening is ergens onderin gevallen, maar het was zeker niet meer dan 60 euro per persoon) kreeg ik 2 zakken mee met volgende zaken :

Ik wist absoluut niet waaraan ik me moest verwachten, maar dit bleek dus een echt foodie bouwpakket met handleiding te zijn en daar was ik heel blij mee. Ook geen potjes en pannetjes te retourneren na afloop, dus dat extra ritje naar Heverlee bleek ook niet nodig.

Wat zat er nu eigenlijk in en was dat wel zo lekker?

Het menu startte met 3 hapjes.

Kroketjes van brandade met kappertjesmayonaise, welke enkel nog te frituren of te bakken waren. Lekker, ook al in combinatie met de uitstekende cava die ik hiervoor open deed : een Arte Latino, welke we kregen van de restaurant De Gelofte bij ons huwelijk.

Het tweede hapje was een pompoensoepje met pindacrunch. Gewoon op te warmen in de micro, uitschenken en afwerken. Lekker.

Dat werd gevolgd door gemarineerde zalm met dashi. Dat vonden we iets minder. Maar kijk: we zijn hier over het algemeen geen fans van de Japanse keuken, dus geen verwijten daar. De kwaliteit van het gerechtje was top, daar niets van.

Tijd voor het eerste voorgerecht : terrine van eendenlever. Dit werd geserveerd met toast, citroenpasta en dadelcompote. Gewoon de foie een kwartiertje uit de ijskast halen om op temperatuur te laten komen, brood toasten en serveren met de rest. Simpelweg top! Heel lekker. Aan de kwaliteit van zoiets kan je toch wel merken met wat voor restaurant je te maken hebt.

Tweede voorgerecht : Sint-Jakobsnoten met een mengsel van selder/citroen/zeewier en waterkerssaus. Hier was wat meer werk aan, zij het tenslotte ook zeer beperkt: het mengsel en de saus rustig opwarmen en de coquilles bakken. Dat laatste is moet secuur gebeuren, maar dat was heel goed uitgelegd in de handleiding. Opdienen en smullen maar!

Het hoofdgerecht kwam meteen ook met het meeste werk, maar hier was het wederom ook niet echt een karwei te noemen. Het betrof een zeer lekkere fazanthen met de boutjes apart, aardappelpuree, maïspuree, witloof, saus en guanciale (spek). De hen werd aangeleverd in vacuumzakjes, zoals dat tegenwoordig gaat. Daarvoor moesten we een ketel water verwarmen tussen 50 en 60 graden en er de zakjes in garen. Een keukenthermometer was dus geen overbodige luxe als je dit correct wilde doen, maar die had ik. *oef*

De puree was te verwarmen in de micro, net als de maïs. Echter had ik de laatste niet uit het plastic potje gehaald en was dat een pannekoek geworden van plastic en maïs. Mea culpa.

De witloof diende opgewarmd in de oven, met de boutjes. De saus simpelweg opwarmen in een pannetje. Bij het dresseren was het de bedoeling dat de guanciale over de hen gedrapeerd werd en deze moest dan een beetje wegsmelten, wat niet 100% lukte. Het was daarom niet minder lekker. Geslaagd!

Na het hoofdgerecht hebben we het moeten opgeven, wegens zo vol als een ei. De geweldig lekkere chocoladetaart, die als dessert voorzien werd, heeft op Nieuwjaar minstens even lekker gesmaakt als zou ze nog hierna aangesneden zijn.

Er waren ook nog koffiesnoepjes bij, waaronder geweldig lekkere “spekjes” en verse speculoos. Die hebben we ook later met eveneens veel goedkeuring opgesnoept.

We moeten er hier nog eens over discussiëren maar wat mij betreft bel ik dit jaar opnieuw naar Couvert Couvert om mijn Eindejaarsmenu te bestellen. Eén Michelinster kwaliteitsproducten en -gerechten bij je thuis voor een zeer schappelijke prijs is een uitstekende deal. Het is weliswaar op maat van de thuiskok met gasten en dus in een simpele versie, maar dat is uiteraard een pluspunt. Zeker de moeite waard en een serieuze aanrader aan iedereen die fan is van de broers Folmer en hun stijl.