Deel twee van het verslag van mijn trip naar Bordeaux wil ik graag wijden aan een bijzonder sympathieke Belg die in La Sauve, Entre Deux Mers, met veel liefde en enthousiasme prachtige wijnen maakt.
Die Belg is Stéphane Defraine en het was werkelijk een voorrecht om deze aimabele man en zijn echtgenote te kunnen ontmoeten. Als ik droom van een leven als wijnbouwer, dan lijkt het sterk op wat we die dag in La Sauve zagen.
Chateau de Fontenille is een charmant landhuis, prachtig gesitueerd tussen de wijngaarden. We ontmoeten Stéphane in rubber laarzen en werkkledij. Hij komt, met schroevendraaier nog in de hand, weggelopen van zijn etiketteermachine. Het is immers een dag waarop er gebotteld wordt: een uitstekende kans om dit proces eens in levende lijve te kunnen aanschouwen.
Stéphane Defraine is dus van Belgische afkomst, maar vertoefd al bijna veertig jaar in Frankrijk. Hij ontvangt ons met een brede glimlach en begeleidt ons naar de “lopende band” alwaar hij zich meteen weer aan het sleutelen zet. U begrijpt dat de exacte plaatst van het etiket op een fles wijn een zaak van nationaal belang is.
De wijn in kwestie is de rode 2011 van het huis, welke een Medaille d’Or kreeg op het Concours Général Agricole 2013 in Parijs. Een topprestatie met commerciële voordelen, maar het brengt wel wat extra werk aan de machine met zich mee. De vermelding moet immers op de fles en de medaille moet op de juiste plaats hangen. Stéphane Defraine: een man met oog voor detail.
De rode Bordeaux 2011 wordt geproduceerd in een oplage van 150.000 flessen en is een een blend van 75% Merlot, 15% Cabernet Franc en 10% Cabernet Sauvignon. Daarnaast produceert Chateau de Fontenille 80.000 flessen van een witte Entre-Deux- Mers, met 40% Sauvignon Blanc en 20% Sauvignon Gris, Sémillon en Muscadelle.
We kijken ook geïntrigeerd naar iets wat een “specialleke” blijkt te zijn: de Magic Seven. Dit is een speciale witte Cuvée die zeven maanden mocht rijpen op zeven vaten.
Nog exclusiever, wegens in België niet te verkrijgen: de Bordeaux Clairet van het huis. Dit is iets typisch voor de streek en de Bordolesen voeren het drankje niet uit naar het buitenland. Nochtans is de Clairet voor mij dé ontdekking van de trip en weet ik wel zeker dat het bij ons goed zou verkopen. Je kan het nog het best vergelijken met een rosé, maar eigenlijk zit het ergens tussen rosé en rood. Alle Clairets die ik geproefd heb, en dus niet enkel die van Stéphane Defraine, waren echt heel lekker. Een topproduct voor zomerse dagen.
Op Chateau de Fontenille maken ze ook een zoete wijn: de Cadillac. Dit product is geen prioriteit en wordt enkel geproduceerd als de omstandigheden het toelaten. Men probeert elk jaar een stuk van het perceel te voorzien voor deze wijn, maar om een goede zoete wijn te maken moet je wat geluk hebben met het weer. Vaak gooit regen of late vorst roet in het eten en gaat de oogst de mist in. Maar als de druiven goed zijn, kan de Cadillac gemaakt worden. Uiteraard in zeer kleine oplages.
Een kleine wandeling op het domein leert ons dat men er bezig is met organische landbouwtechnieken. Men teelt de druiven met respect voor de natuur, ook al heeft de wijn geen “bio” label. Het doel is een ISO 14001 certificaat, wat garant staat voor een verlaagde milieu impact van het bedrijf in kwestie. Dit wordt onder andere bereikt door zorgvuldig om te gaan met natuurlijke grondstoffen en de manier van telen en behandelen van de wijnranken.
Op Chateau de Fontenille worden geen chemische producten gebruikt om de bodem te behandelen: er wordt manueel aan gewerkt. Men gebruikt er enkel pesticiden als het nodig is.
In de charmante keuken van de heer en mevrouw Defraine kregen we een heerlijke lunch aangeboden met wederom een topproduct van de streek: “canard confit”. Homemade, dat spreekt. Moet het gezegd dat dit bijzonder lekker was en dan al zeker in combinatie met de heerlijke wijn van het huis?
In Bordeaux ga je niet van tafel zonder je tanden in een selectie kazen gezet te hebben en zo geschiedde ook hier. Wederom kwalitatieve heerlijkheden. Ik zou het elke dag kunnen eten.
We gingen echter niet aan tafel vooraleer we, eveneens in de keuken van het sympathieke koppel, konden meewerken aan en genieten van een assemblage met Stéphane Defraine. Bijzonder interessant en leerrijk. Als u de Chateau de Fontenille 2012 drinkt binnen enkele jaren, bedenk dan dat ondergetekende misschien mee verantwoordelijk was voor het eindresultaat. I wish…
Toen we vertrokken vroeg ik Stéphane nog hoe het leven hem valt, als wijnbouwer in Bordeaux. “Het is geen job, maar een leven…” was zijn antwoord. Prachtige woorden om af te sluiten.
Chateau de Fontenille: Website – Facebook Pagina
Special shout-out to Marta, for letting me use her beautiful photos. Bezoek haar blog op Princess Misia!